مقدمه

اکسیژن گازی فراوان در طبیعت است و 21 درصد هوای تنفسی ما را تشکیل می دهد. برش اکسیژن‌-سوختی(به انگلیسی Oxygen Fuel Cutting) یا به صورت ساده تر و عمومی تر برش اکسیژن استفاده از گاز اکسیژن، در ترکیب با دیگر گازهای قابل‌اشتعال، برای ذوب و برش فولاد است. هنگامی که اکسیژن خالص به شعله استیلن، پروپان، یا هیدروکربن‌های دیگر افزوده می‌شود، دمای شعله به شدت افزایش می‌یابد. از این خاصیت سوخت‌-اکسیژن می‌توان برای گرم کردن، ذوب کردن، و بریدن فولاد بهره برد. گازهای هیدروکربنی مخلوط شده با اکسیژن را اغلب سوخت‌های‌اکسیژن‌دار (oxyfuels) می‌نامند. این مقاله به توضیح برش اکسیژن-سوختی، شیوه عملکرد، انواع تجهیزات، و صنایع و کاربردهای مرتبط با آن می پردازد.

برش اکسیژن چیست؟

برش اکسیزن یا اکسیژن-سوختی استفاده از مخلوط گازهای قابل‌اشتعال با اکسیژن برای ذوب و برش فولاد است. این فرآیند با آغاز یک واکنش شیمیایی در حین ذوب ماده، برای برش فولاد ملایم به کار می‌رود. گازهای سوختنی مخلوط‌شده با اکسیژن، با استفاده از شعله مشعل (torch)، شروع به گرم کردن فولاد تا رسیدن به دمای اشتعال‌ آن می‌کنند. سپس یک جریان پرفشار اکسیژن بر سطح فلز دمیده می‌شود که در واکنش با فولاد نیمه-‌ذوب، اکسید آهن می‌سازد. این ماده می سوزد و در اثر جریان اکسیژن از بین می‌رود. شکل 1 نمونه‌ای از برش اکسیژن‌-سوختی است:

برش قطعات ضخیم فولادی به سرعت و آسانی با استفاده از برش اکسیژن-سوختی میسر است. از این فرآیند در فولادسازی، کارگاه‌های فلزکاری، ساختمان‌سازی، و کاربردهای دریایی استفاده می‌شود. گازهای گوناگونی وجود دارند که می توان آنها را در ترکیب با اکسیژن به کار برد. رایج‌ترین سوخت‌های‌اکسیژن‌دار عبارتند از: استیلن، پروپان، مپ (MAPP – متیل‌استیلن پروپادی‌ان)، و گاز طبیعی.

برش اکسیژن-سوختی چگونه کار می‌کند؟

برش اکسیژن-سوختی با مشتعل کردن مخلوط سوخت-اکسیژن و سپس تماس شعله با ماده هدف شروع می شود. حرارت بالا باعث می شود که ماده در امتداد خط برش، به دمای آتش‌گیری (kindling) خود برسد و سرخ شود. این دما برای فولاد کربنی بین 700 تا 900 درجه سانتی‌گراد است. زمانی که جریانی از اکسیژن بر فلز سرخ شده دمیده می شود، یک واکنش شیمیایی رخ داده و اکسید آهن تولید می شود. این ماده مذاب سپس توسط جریان پرفشار اکسیژن از سطح کنار زده می شود.

عناصر متعددی برای برش زدن با روش اکسیژن-سوختی نیاز است که عبارتند از:

  1. اکسیژن: یک کپسول گاز حاوی اکسیژن خالص نیاز است. معمول‌ترین میزان خلوص اکسیژن برای برش اکسیژن-سوختی 99.5 درصد است.
  2. گاز سوختنی: رایج ترین سوخت مورد استفاده گاز استیلن است که معمولا در کپسول‌های تحت فشار ذخیره می شود. امکان دارد چند کپسول به طور همزمان بر روی یک چرخ‌دستی حمل و جابجا شوند.
  3. لوله های رابط: اکسیژن و گاز سوختنی با لوله های مجزا به مشعل برشکاری متصل می شوند و معمولا در قسمت خروجی مشعل با هم مخلوط می شوند.
  4. مشعل برشکاری: مشعل به لوله های اکسیژن و گاز سوختنی متصل می شود و در مسیر ماده ای که می بایست بریده شود حرکت داده می شود. شعله در نوک مشعل روشن و مشتعل می شود.
  5. شیرهای تنظیم فشار گاز: رگولاتور (regulator) شیری است که جریان گاز از کپسول‌ها و مخلوط اکسیژن و گاز سوختنی را کنترل می‌کند. این شیرها هم بر روی کپسول ها و هم مشعل وجود دارند. این شیرها بسته به مدل دستگاه می توانند دستی یا خودکار باشند.
  6. منبع احتراق: برای شروع شعله در نوک مشعل به یک منبع احتراق کنترل شده مانند یک فندک جرقه ای یا جرقه زن الکترونیکی نیاز است.
  7. تجهیزات ایمنی: عینک های ایمنی (شیشه‌های تیره رنگ، عینک جوشکاری، یا ماسک جوشکاری) باید هنگام کار با مشعل سوخت-اکسیژن پوشیده شوند. شعله نوری با شدت بالا تولید می کند که می تواند آسیب دائمی به چشم ها بزند. دستکش نسوز مناسب، لباس محافظ و کفش کار نیز هنگام کار با دستگاه برش اکسیژن-سوختی لازم هستند.

محبوب ترین دستگاه های برش اکسیژن-سوختی در دنیا کدامند؟

در زیر لیستی از محبوب ترین دستگاه های برش اکسیژن-سوختی آمده است:

  1. آرکبرو (Arcbro): شرکت آرکبرو گستره ای از دستگاه های برش اکسیژن-سوختی در رده های قیمتی مختلف می سازد. آرکبرو اسکات 2 (Arcboy Scout 2)، یک دستگاه برش اکسیژن-سوختی روی محورهای ایکس و وای است. این یک سامانه کم هزینه است که عمدتا برای برش های خط مستقیم استفاده می شود. راه اندازی و نصب دستگاه سریع و آسان است اما چندان در برش شکل ها و کانتورهای متنوع، چابک نیست. و تنها بر روی مواد مسطح قابل استفاده است
  2. کِرف (Kerf): سری کِرف آر یو آر (Kerf RUR) یک دستگاه کنترل عددی (CNC) برش اکسیژن-سوختی که روی محور x، y، و z کار میکند. این ماشین با عرض میزهای 1.5 تا 5 متر، برای طیف گسترده ای از کاربردها مناسب است: تولید قطعات فولادی، ابزارسازی، خودروسازی. دستگاه Kerf RUR عملکردهای برش اکسیژن-سوختی و پلاسما را در یک سامانه واحد ترکیب می‌کند. این امر دستگاه مذکور را برای مقاطع نازک‌ترفولادی و نیز مواد غیر فولادکربنی مناسب می سازد. سری RUR برای کارگاه ها و کارخانه های کوچک و متوسط، یک انتخاب محبوب تلقی می شود.
  3. زینسِر (Zinser): شرکت زینسر سازنده‌ی انواع مختلف دستگاه های برش فولاد است. یک کاربرد رایج برش اکسیژن-سوختی، ماشین‌کاری لوله و تیوب های فولادی ضخیم است. دستگاه زینسر 1304 (Zinser 1304 Universal Pipe Cutter machine) برای همین کاربرد طراحی شده. این دستگاه می تواند لوله های فولادی به قطر 50 تا 500 میلیمتر را ببرد. در هنگام فرایند ماشینکاری، لوله توسط یک گیره در جای خود ثابت نگه داشته می شود و می چرخد. مشعل ثابت اکسیژن-سوختی، همزمان با حرکت لوله، بخش‌هایی دلخواه را از آن جدا می کند. این سامانه برای ساخت و ساز و تولید قطعات سازه ای محبوب است.
  4. برش دستی اکسیژن-سوختی (با استفاده از مشعلی متصل به مخازن اکسیژن و سوخت) هنوز به گستردگی استفاده می‌شود و یک شیوه پرطرفدار برش فولاد در کارگاه های فولادسازی، پروژه های ساختمانی، و کاربری های دریایی محسوب می شود. محبوبیت این روش بدلیل قابلیت جابجایی و نیز امکان برش‌کاری فولاد بدون نیاز به برق است.

چه چیزی برش اکسیژن-سوختی را از دیگر اشکال برش متمایز می کند؟

برش با اکسیژن-سوختی به دلیل قابلیت حمل و نقل و سرعت آن در برش فولاد ملایم، از دیگر روش های برش متمایز می شود. این روش می تواند ورق های فولادی را با ضخامت حداکثر 30 سانتی متر (در مقایسه با 5 سانتی متر برای برش لیزری و 7.5 سانتی متر برای فرزها) برش دهد. دستگاه های برش پلاسما از نظر عملکرد شبیه به برش اکسیژن-سوختی هستند و قادر به کار با همان طیف از ضخامت فولاد هستند. با این حال، برش اکسیژن-سوختی برای صفحات ضخیم (5 سانتی متر یا بیشتر) تقریباً سه برابر سریعتر است.

ایجاد برش های تمیز و مستقیم با استفاده از برش اکسیژن-سوختی دشوار است، بنابراین این تکنیک اغلب در مواردی استفاده می شود که ظاهر لبه برش مهم نیست. دستگاه های اکسیژن-سوختی، فولاد ملایم و کم آلیاژ را به خوبی برش می دهند، اما فقط به این مواد محدود هستند. برش های لیزری، فرزهای زاویه ای و برش پلاسما با انواع مختلفی از فولاد، فلزات غیر آهنی و سایر مواد، قابل استفاده هستند.در جدول زیر مقایسه ای بین انواع روش های برش از لحاظ ضخامت انجام شده است.

روش برشضخامت قابل برش (حداقل)ضخامت قابل برش (حداکثر)واحدتوضیحات
برش با اکسیژن0.5250میلی‌مترمناسب برای فولادهای کربنی، ضخامت بالا را می‌توان برش داد اما سرعت کمتری نسبت به پلاسما دارد
برش لیزری0.125میلی‌متردقت بالا و مناسب برای انواع مواد، اما در ضخامت‌های زیاد کارآیی کمتری دارد
برش پلاسما180میلی‌مترسرعت برش بالا برای ضخامت‌های متوسط، قابل استفاده برای طیف وسیعی از مواد
برش آب (Waterjet)تقریباً 0تا 200 یا بیشترمیلی‌متربرش بدون ایجاد حرارت، مناسب برای طیف گسترده‌ای از مواد، از جمله فلزات، سرامیک‌ها و پلاستیک‌ها
برش با ارهمتغیربسته به نوع و قطر ارهمیلی‌مترمناسب برای چوب، فلزات و سایر مواد. ضخامت و دقت برش بستگی به نوع و تیغه اره دارد
فرز دستیمتغیربسته به نوع دیسک فرز میلی‌مترانعطاف‌پذیر برای شیارزنی، خم کردن و سایر عملیات‌های ماشینکاری روی انواع مواد
مقایسه روش های برش مختلف به لحاظ ضخامت برش

روند برش با اکسیژن-سوختی

روند برش با اکسیژن-سوختی در ادامه شرح داده شده است:

1.آماده‌سازی

  • با استفاده از گیره یا ابزارهای سفارشی، قطعه‌کار را ثابت کنید.
  • تجهیزات ایمنی شخصی مناسب را بپوشید.
  • شیرهای رگولاتور روی کپسول های اکسیژن و سوخت برش را باز کنید. گازها به سمت مشعل جاری خواهند شد.
  • شیرهای روی مشعل را باز کنید تا گازها از دهانه مشعل خارج شوند.
  • شعله را با استفاده از یک فندک جرقه‌ای یا جرقه‌زن الکترونیکی خودکار روشن کنید.
  • ترکیب گازها را برای ایجاد شکل و طول شعله مورد نیاز با توجه به کاربری و نوع ماده تنظیم کنید.

2.پیش‌گرمایش

  • پیش از شروع فرآیند برش، ماده را تا رسیدن به دمای گداختگی آن حرارت دهید تا سرخ شود.
  • با هدایت شعله در راستای خط برش به مدت چند ثانیه به ازای هر اینچ، دمای ماده را به نزدیکی دمای گداختگی آن برسانید.

3.سوراخ‌کاری و برش

  • مشعل را در نقطه آغازین برش نگه دارید تا ماده شروع به سرخ شدن کند.
  • ابتدا، جریان گاز ماده را سوراخ کرده و سپس با حرکت دادن مشعل در طول مسیر برش دلخواه، عمل برش انجام می گیرد.
  • ضمن ثابت نگه داشتن شدت جریان اکسیژن، مشعل را به آرامی در امتداد خط برش حرکت دهید تا از برش یکنواخت و کامل ماده اطمینان حاصل شود.
  • با توجه به اینکه اکسید آهن مذاب از لبه قطعه خواهد چکید، اطمینان حاصل کنید که فضای خالی کافی در زیر قطعه کار وجود دارد.

4.اتمام کار

  • پس از اتمام برش، شیرهای گاز روی مشعل را ببندید.
  • بهترین روش، اول بستن شیر گاز سوخت برش و سپس بستن شیر اکسیژن است.
  • سپس شیرهای کپسول ها را ببندید. در دستگاه‌های CNC این شیرها ممکن است تحت کنترل خودکار باشند.
  • هرگونه سرباره یا اکسید آهن مذاب باقی مانده بر روی لبه برش را می توان با ضربه چکش جدا کرد یا در صورت نیاز با سنگ فرز زاویه‌دار لبه را صیقلی و یکدست نمود.

نوع گاز مورد استفاده در برش با اکسیژن-سوختی

نوع گاز مورد استفاده در برش با اکسیژن-سوختی به نوع ماده و نقطه ذوب آن بستگی دارد. برای برش فولاد با نقطه ذوب بالا، به گازی با قابلیت تولید دمای بالاتر نیاز است. در ادامه، سه نوع گاز پرکاربرد در این روش برش معرفی می‌شوند:

  • استیلن: استیلن در مقایسه با سایر گازهای مورد استفاده در برش اکسیژن-سوختی، با دمای بسیار بالایی می‌سوزد. حداکثر دمای شعله آن 3160 درجه سانتی‌گراد است. با توجه به این دمای بالا، به راحتی می‌تواند برای سوراخ کردن و برش مواد مورد استفاده قرار گیرد.
  • پروپان: حداکثر دمای شعله پروپان 2828 درجه سانتی‌گراد است که از استیلن پایین‌تر است. به دلیل دمای پایین‌تر شعله، زمان بیشتری برای سوراخ کردن و برش مواد لازم است. مشعل پروپان می‌تواند به سرعت مشعل استیلن برش دهد، اما برای انجام این کار به 3 تا 4 برابر سوخت بیشتر نیاز دارد.
  • مَپ (MAPP): گاز مَپ مخلوطی از هیدروکربن‌ها است که بیشتر شامل متیل استیلن و پروپادین می‌شود. حداکثر دمای شعله آن 2976 درجه سانتی‌گراد است که از استیلن پایین‌تر اما از پروپان بالاتر است. مَپ را می‌توان با فشار بیشتر از استیلن استفاده کرد، به همین دلیل در برش و جوشکاری زیر آب کاربرد دارد.

کاربرد روش برش اکسیژن-سوختی در صنایع مختلف

برش اکسیژن-سوختی به دلیل تنوع و کارایی بالا، در صنایع و کاربردهای مختلفی به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد. برخی از این صنایع و کاربردها عبارتند از:

1. ساخت و ساز فولاد: بسیاری از سازندگان فولاد به دلیل تنوع و کارایی بالا، از برش اکسیژن-سوختی استفاده می‌کنند.این روش برای بسیاری از کارهای برش، جوشکاری، گرمایش و تعمیرات که به طور معمول در کارگاه‌های فولادی انجام می‌شود، قابل استفاده است.

2. صنعت ساختمان و ساز: برش و تنظیم تیرآهن، ناودانی و ورق‌های فولادی از کاربردهای رایج برش اکسیژن-سوختی در صنعت ساختمان است.

3. انرژی فراساحل و کاربردهای دریایی: برش اکسیژن با گاز MAPP می‌تواند در فشارهای بسیار بالا انجام شود و به طور معمول برای برش و تعمیر فولاد در زیر آب در سکوهای نفتی و چاه‌های انرژی فراساحل استفاده می‌شود.تعمیر کشتی و سایر کاربردهای زیر آب به طور منظم از برش اکسیژن استفاده می‌کنند.

برش اکسیژن-سوختی برای چه نوع موادی مناسب است؟

برش اکسیژن-سوختی برای فولادهایی با محتوای کربن 0.04 تا 0.3 درصد (مانند فولاد کم کربن و فولاد ملایم) مناسب است. برای اینکه برش اکسیژن-سوختی کار کند، نقطه ذوب ماده باید از دمای اکسی استیلن به تنهایی و بدون جریان اکسیژن پرفشار، پایین تر باشد. برش اکسیژن-سوختی یک واکنش شیمیایی گرمازا (exothermic) در لبه برش ماده ایجاد می کند که اکسید آهن یا “سرباره” را به وجود می آورد. سرباره توسط جت اکسیژن پرفشار برای ایجاد برش، از بین برده می شود.

موادی که با برش اکسیژن-سوختی قابل برش نیستند:

1. غیر فلزات:

برش اکسیژن-سوختی برای برش غیر فلزات مانند پلیمرها (پلاستیک و نایلون) و سرامیک ها مناسب نیست. دلیل این امر آن است که این مواد به طور کلی نقطه ذوب پایینی دارند و در دمای شعله اکسیژن-سوختی ذوب و تبخیر می شوند. همچنین، شعله اکسیژن-سوختی به اندازه کافی برای ذوب و برش آنها گرم نیست.

2. فلزات غیر آهنی:

برش فلزات غیر آهنی مانند آلومینیوم، مس و برنز با برش اکسیژن-سوختی دشوار است. این فلزات به دلیل رسانایی گرمایی بالا، گرما را به سرعت از لبه برش دور می کنند و برش آنها دشوارتر می شود. علاوه بر این، آنها نقطه ذوب بالاتری نسبت به فولاد ملایم دارند و به دمای شعله اکسیژن-سوختی نیاز دارند که به سختی قابل دستیابی است.

3. فولاد ضد زنگ:

برش فولاد ضد زنگ با برش اکسیژن-سوختی به دلیل مقاومت به خوردگی بالا و نقطه ذوب بالا، امکان پذیر نیست. فولاد ضد زنگ به دلیل وجود عناصر آلیاژی مانند کروم و نیکل، در برابر اکسیداسیون در برابر شعله اکسیژن-سوختی مقاوم است و به دمای بالاتری برای ذوب شدن نیاز دارد.

4. فولاد پر کربن:

برش فولاد پر کربن با برش اکسیژن-سوختی به دلیل سختی بالا و نقطه ذوب بالا دشوار است. وجود کربن بیشتر در این نوع فولاد، نقطه ذوب آن را افزایش می دهد و برش آن را با شعله اکسیژن-سوختی غیر عملی می کند.

روش های جایگزین:

  • غیر فلزات: برش لیزری، برش واترجت و برش با اره
  • فلزات غیر آهنی: برش لیزری، برش پلاسما و برش با اره
  • فولاد ضد زنگ: برش لیزری، برش پلاسما و برش واترجت
  • فولاد پر کربن: برش لیزری، برش پلاسما و برش با اره

برش با اکسیژن-سوختی سریعتر از سایر روش های برش است؟

بله، برش اکسیژن-سوختی برای مقاطع ضخیم فولاد، سریعتر از برش پلاسما، برش با فرز دستی و برش لیزری است. برش اکسیژن-سوختی می تواند فولاد 5 سانتی‌متری را با سرعتی در حدود 30 سانتی‌متر در دقیقه برش دهد. این سرعت تقریباً 3 برابر سریعتر از برش پلاسما است. سرعت آن تقریباً نصف سرعت دیسک‌های برش الماسه‌دار است (اما برخی از دیسک های برش رایج در ضخامت فولاد محدود به 7.5 سانتی‌متر هستند). با این حال، برش لیزری و پلاسما برای مقاطع نازک فولاد سریعتر هستند.

سرعت ذوب در برش اکسیژن-سوختی چقدر است؟

بله، برش اکسیژن-سوختی بسیار سریع قطعه کار را ذوب می کند! می تواند در حدود 10 ثانیه فولاد را سوراخ کند. زمان سوراخ‌کاری، زمانی است که مشعل قبل از سوراخ شدن، با سطح ماده تماس پیدا می‌کند. برش اکسیژن-سوختی می تواند فولاد 5 سانتی‌متری را با سرعتی در حدود 30 سانتی‌متر در دقیقه برش دهد. قبل از فشردن اهرم اکسیژن و شروع برش، ماده باید به دمای آتش‌گیری (زیر دمای ذوب، اما سرخ شده) برسد.

گرم کردن اولیه در امتداد خط برش برای چند ثانیه، برای رساندن ماده به دمای نزدیک اشتعال قبل از فشردن اهرم اکسیژن و شروع برش، بهترین روش است. گرم کردن اولیه، زمان سوراخ‌کاری را از 20 تا 120 ثانیه به زیر 10 ثانیه (بسته به ضخامت فولاد) کاهش می دهد.

آیا برش ذوبی در برش اکسیژن-سوختی با کیفیت بالا انجام می شود؟

خیر، لبه های برش تولید شده توسط برش اکسیژن-سوختی از کیفیت بالایی برخوردار نیستند. برش فولاد با استفاده از برش اکسیژن-سوختی فرآیندی بسیار سریع است، اما برش خیلی تمیزی ایجاد نمی کند. برش اکسیژن-سوختی از اکسیژن برای ذوب و سوزاندن فولاد استفاده می کند که یک واکنش شیمیایی را آغاز می کند. فولاد در حال سوختن، اکسید آهن مذاب را به وجود می آورد که توسط گاز اکسیژن از بین برده می شود. اکسید آهن (که به “سرباره” نیز معروف است) یک الگوی مشخص بر روی لبه برش ناهموار ایجاد می کند.

کیفیت برش را می توان با گرم کردن اولیه خط برش برای بهبود سوراخ‌کاری، استفاده از یک راهنما که در امتداد خط برش گیره شده است، و کاهش سرعت برش، ارتقا داد. بسیاری از برش ها با استفاده از سنگ‌زنی برای تمیز کردن هرگونه سرباره و صاف کردن خط برش، پرداخت می شوند.

برش اکسیژن-سوختی می تواند برای برش ورق های نازک فولادی مورد استفاده قرار گیرد، اما در ضخامت های کمتر از 20 میلی متر، اگر ورق به طور کامل و با دقت گرم نشود، تمایل به تاب برداشتن دارد. برای برش ورق های نازک فولادی، معمولاً از روش های برش دیگری مانند برش لیزری یا برش پلاسما استفاده می شود تا کیفیت لبه برش و صافی سطح بهتری حاصل شود.

آیا برش اکسیژن-سوختی برای فولاد ضد زنگ مناسب است؟

برش اکسیژن-سوختی برای برش فولاد ضد زنگ مناسب نیست. فولاد ضد زنگ به دلیل محتوای کروم بالا، نقطه ذوب بالاتری دارد و به راحتی با اکسیژن-سوختی ذوب نمی شود. روش های دیگر مانند برش پلاسما یا برش لیزری برای برش فولاد ضد زنگ مناسب تر هستند.

برش اکسیژن-سوختی چه مزایایی دارد؟

برش اکسیژن-سوختی مزایای متعددی دارد، از جمله:

  • سرعت بالا: برش اکسیژن-سوختی سریعترین روش برش برای مقاطع ضخیم فولاد است.
  • قابلیت جابجایی: تجهیزات برش اکسیژن-سوختی قابل حمل هستند و می توان از آنها در مکان های مختلف استفاده کرد.
  • هزینه کم: برش اکسیژن-سوختی یک روش برش مقرون به صرفه است.
  • سادگی: برش اکسیژن-سوختی یک فرآیند نسبتاً ساده است که به مهارت زیادی نیاز ندارد.

برش اکسیژن-سوختی چه معایبی دارد؟

برش اکسیژن-سوختی معایبی نیز دارد، از جمله:

  • کیفیت پایین برش: لبه های برش تولید شده توسط برش اکسیژن-سوختی از کیفیت بالایی برخوردار نیستند.
  • تاب برداشتن: برش اکسیژن-سوختی می تواند باعث تاب برداشتن فولاد نازک شود.
  • ایمنی: برش اکسیژن-سوختی می تواند خطرناک باشد و باید با احتیاط انجام شود.

نکات ایمنی در برش اکسیژن-سوختی:

هنگام کار با برش اکسیژن-سوختی، رعایت نکات ایمنی بسیار مهم است.

  • لباس و تجهیزات ایمنی: همیشه از عینک های ایمنی، دستکش های نسوز، لباس های محافظ و کفش کار مناسب استفاده کنید.
  • محیط کار: محیط کار باید تهویه مناسب داشته باشد و از مواد قابل اشتعال دور باشد.
  • مخازن گاز: مخازن گاز باید به طور ایمن ذخیره و حمل شوند.
  • شعله: شعله را همیشه تحت کنترل نگه دارید و از آن در مکان های خطرناک استفاده نکنید.
  • آتش نشانی: همیشه تجهیزات آتش نشانی مناسب در دسترس داشته باشید.

لغات تخصصی برش اکسیژن

لغت تخصصیترجمه فارسیتوضیح
برش اکسیژن-سوختیOxyfuel cuttingروشی برای برش فولاد با استفاده از اکسیژن و گازهای قابل اشتعال
فولاد ملایمMild steelنوعی فولاد با محتوای کربن کم (حدود 0.04 تا 0.3 درصد)
سربارهSlagمحصول جانبی ذوب فلز، که اکسید فلز و ناخالصی ها را شامل می شود
سوراخ‌کاریPiercingایجاد حفره در فلز با استفاده از شعله یا ابزار برش
مشعلTorchابزاری برای هدایت و مخلوط کردن اکسیژن و گاز سوختنی و ایجاد شعله
گرم کردن اولیهPreheatگرم کردن فلز قبل از برش برای بهبود کیفیت و سرعت برش
سنگ‌زنیGrindingفرآیند سایش فلز با استفاده از دیسک های ساینده
برش لیزریLaser cuttingبرش فلز با استفاده از پرتو لیزر
برش پلاسماPlasma cuttingبرش فلز با استفاده از جت پلاسما
فولاد ضد زنگStainless steelنوعی فولاد با مقاومت بالا در برابر زنگ زدگی
تاب برداشتنWarpingخم شدن یا تغییر شکل فلز در اثر حرارت
ضخامتThicknessاندازه قطر یا پهنای یک جسم
نقطه ذوبMelting pointدمایی که در آن فلز ذوب می شود
احتراقCombustionواکنش شیمیایی که با تولید گرما و نور همراه است
جرقه زنSpark igniterابزاری برای ایجاد جرقه و روشن کردن شعله
رگولاتورRegulatorشیر کنترلی برای تنظیم جریان گاز
لوله رابطConnecting pipeلوله ای برای اتصال مشعل به مخازن گاز
شیرValveابزاری برای کنترل جریان گاز یا مایع
گیرهClampابزاری برای نگه داشتن قطعه کار در جای خود
ماسک جوشکاریWelding maskعینکی برای محافظت از چشم در برابر نور و اشعه جوشکاری
عینک ایمنیSafety glassesعینکی برای محافظت از چشم در برابر ذرات و جرقه ها
دستکش نسوزHeat-resistant glovesدستکشی برای محافظت از دست در برابر حرارت
لباس محافظProtective clothingلباس‌هایی برای محافظت از بدن در برابر حرارت، جرقه و ذرات
کفش کارWork bootsکفش‌هایی برای محافظت از پا در برابر آسیب‌های احتمالی
تهویهVentilationجریان هوا برای خارج کردن گازها و دود از محیط کار
مخزن گازGas cylinderمخزنی برای ذخیره گاز تحت فشار
شعلهFlameحرارت و نور حاصل از احتراق گاز
تجهیزات آتش نشانیFirefighting equipmentابزارهایی برای خاموش کردن آتش
جدول اصطلاحات برش اکسیژن

خلاصه

این مقاله در مورد برش اکسیزن سوختی اطلاعات کاملی ارائه کرد.برش اکسیژن-سوختی یک روش برش سریع، قابل حمل و مقرون به صرفه برای مقاطع ضخیم فولاد است. این روش برای فولادهای با محتوای کربن 0.04 تا 0.3 درصد مناسب است. برش اکسیژن-سوختی لبه های برش با کیفیتی تولید نمی کند و می تواند باعث تاب برداشتن فولاد نازک شود. برش اکسیژن-سوختی باید با احتیاط انجام شود و نکات ایمنی باید به دقت رعایت شوند.این مقاله برای اولین بار در سایت بازارگاه الکترونیکی ساخت و تولید ایران به نشانی digimfg.ir منتشر شده است.

منابع

سلب مسئولیت

محتوای ارائه شده در این صفحه وب صرفا جنبه اطلاع رسانی دارد. DIGIMFG هیچگونه ضمانت یا مسئولیتی، چه به صورت صریح یا ضمنی، در خصوص صحت، کامل بودن یا اعتبار اطلاعات بر عهده نمی گیرد. پارامترهای عملکرد، تلرانس های هندسی، ویژگی‌های طراحی خاص، کیفیت یا نوع مواد، یا فرایندها را نباید نمایانگر آنچه توسط تأمین کنندگان یا تولیدکنندگان شخص ثالث در شبکه DIGIMFG ارائه می‌شود، دانست. خریدارانی که به دنبال دریافت قیمت هستند موظفند تا الزامات فنی ویژه موردنیاز برای قطعات را تعریف کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر، لطفاً به شرایط و ضوابط ما مراجعه کنید.

نوشته‌های مشابه

4 دیدگاه

  1. واقعا مقاله بسیار خوبی بود. توضیحات کامل و جامعی درباره فرآیند برش اکسیژن-سوختی ارائه شده است. به نظر من، یکی از نکات مهمی که می‌توان به این مقاله اضافه کرد، بحث درباره هزینه‌های استفاده از این روش نسبت به سایر روش‌های برش است. بسیاری از افراد برای انتخاب بهترین روش برش، هزینه و سرعت را مد نظر قرار می‌دهند. از آنجایی که در این مقاله به سرعت ذوب و برش اشاره کردید، آیا می‌توانید درباره هزینه‌های مربوط به استفاده از گازهای مختلف مثل استیلن و پروپان هم توضیحی بدهید؟ همچنین، ممنون می‌شوم اگر اطلاعاتی درباره نگهداری و سرویس دستگاه‌های برش اکسیژن-سوختی ارائه کنید.

    1. سپاسگزارم از نظر دقیق و ارزشمندتان، آقای نادری. خوشحالم که مقاله مورد توجه شما قرار گرفته است. همانطور که اشاره کردید، هزینه‌ها و سرعت برش یکی از فاکتورهای مهم در انتخاب روش برش مناسب است. هزینه استفاده از گازهای مختلف مثل استیلن و پروپان بستگی به نوع و اندازه پروژه دارد. معمولا استیلن هزینه بالاتری دارد، اما در مقابل، دمای بالاتری ایجاد می‌کند و برای برش‌های ضخیم‌تر مناسب‌تر است. از سوی دیگر، پروپان ارزان‌تر است و برای برش‌های نازک‌تر و در محیط‌های صنعتی گزینه مناسبی محسوب می‌شود. در مورد نگهداری و سرویس دستگاه‌ها، نکته مهم این است که لوله‌ها و شیرهای گاز به طور منظم بررسی شوند تا از نشت احتمالی جلوگیری شود. همچنین، مشعل‌ها باید بعد از هر بار استفاده تمیز شوند تا عملکرد بهینه دستگاه حفظ شود. در آینده سعی خواهم کرد این مباحث را نیز در مقاله به‌روزرسانی کنم.

  2. مطالبتان بسیار مفید بود، به ویژه بخشی که به توضیح انواع دستگاه‌های برش اکسیژن-سوختی پرداختید. من به عنوان فردی که در کارگاه‌های صنعتی کار می‌کنم، تجربه استفاده از دستگاه‌های برش اکسیژن-سوختی دستی و CNC را دارم. نکته‌ای که شاید برای سایر خوانندگان نیز مفید باشد، این است که دستگاه‌های CNC با توجه به دقت و کیفیت برش، برای کارهای دقیق و تولید انبوه بسیار مناسب هستند. اما در مواردی که نیاز به برش‌های سریع و کم‌هزینه دارید، روش دستی همچنان بهترین انتخاب است. لطفا اگر امکان دارد، اطلاعاتی درباره روش‌های کاهش هزینه گاز و اکسیژن در این فرآیند ارائه دهید.

    1. ممنون از اینکه تجربه ارزشمندتان را با ما به اشتراک گذاشتید، آقای زارعی. نکته بسیار درستی را بیان کردید؛ دستگاه‌های CNC در برش‌های دقیق و پروژه‌های بزرگ بسیار کارآمد هستند. در رابطه با کاهش هزینه گاز و اکسیژن، پیشنهاد می‌شود در هنگام برش به تنظیمات فشار گاز توجه ویژه‌ای داشته باشید، زیرا تنظیمات نادرست می‌تواند باعث اتلاف گاز شود. همچنین استفاده از نازل‌ها و مشعل‌های با کیفیت و تمیز می‌تواند به کاهش مصرف گاز کمک کند. استفاده از شیرهای تنظیم فشار دقیق نیز یکی دیگر از روش‌های کنترل و کاهش هزینه‌ها است. امیدوارم این اطلاعات برای شما و سایر دوستان مفید باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *